Նշել ճիշտ պատասխանը: Ինչի՞ վրա է (են) ազդում վահանագեղձի արտադրած հորմոնը:

 

Արյան մեջ գլյուկոզի քանակի

Ճիշտ են բոլոր պատասխանները

Օրգանիզմի հասակի

Օրգանիզմում նյութերի փոխանակության կարգավորման

Ընտրել ճիշտ պատասխանը:Ի՞նչ են (է) արտադրում ուրցագեղձը:

 

Նշել ճիշտ պատասխանը:

 

Հասուն տարիքում վահանագեղձի թերգործառույթը առաջացնում է՝

 

Բազեդովյան հիվանդություն

Լորձայտուց

Գիգանտիզմ

որոշել ճիշտ պատասխանը

 

Որտեղ է/են գտնվում/բացվում մակերիկամները:

 

Պատասխան՝

 

Ընտրել ճիշտ պատասխանները: 1. Որն է նշվածներից օրգանիզմի կենսագործունեության կարգավորման տեսակ: Պատասխան՝ ՆյարդայինՄարսողականՇնչառականԱրտազատական 2. Կենսագործունեության ո՞ր գործընթացների վրա են ազդում ռեֆլեքսները նյարդային կարգավորման ժամանակ:

 

Թքարտադրության

Մկանների կծկման ուժի

Ճիշտ են բոլոր պատասխանները

Անոթների լուսանցքների մեծացման և փոքրացման

Հայոց ազգային տոները տարբեր ժամանակներում տարբեր դրսևորումներ և վերաիմաստավորումներ են ունեցել: Սակայն այս տոների արմատներն այնքան խորն են եղել ժողովրդի ինքնագիտակցության մեջ, որ ժամանակի կրոնաքաղաքական փոփոխությունները նույնպես չեն կարողացել ազդել դրանց վրա: Հայկական մշակույթը հնուց ի վեր, մինչ օրս էլ, աչքի է ընկնում իր բազմաթիվ և յուրօրինակ ազգային տոներով: Մենք բոլորս այս տոները նշում ենք, որպես քրիստոնեական և եկեղեցական տոներ, սակայն այս տոների մեծ մասը գալիս է դեռևս նախաքրիստոնեական ժամանակներից: Այստեղ փորձել ենք առանձնացնել մի քանի ազգային տոներ, որոնք երկար ճանապարհ են անցել հեթանոսությունից մինչև քրիստոնեություն:

 

Սուրբ Զատիկն ու Անահիտ աստվածուհին

Ամբողջ քրիստոնյա աշխարհում Զատիկը համարվում է Քրիստոսի հարության տոնը: Զատիկ անվանումն առաջացել է զատել բառից, որը նշանակում է զատվել և հեռանալ մեղքերից: Այն համարվում է եկեղեցական 5 տաղավար տոներից մեկը և այս օրն ամբողջ քրիստոնյա աշխարհը տոնում է Քրիստոսի հարությունը, իրար հայտնելով ավետիսը՝ «Քրիստոս հարյավ ի մեռելոց» և ի պատասխան ստանալով՝ «Օրհնյալ է հարությունը Քրիստոսի»:

 

Սակայն հայոց աշխարհում զատկի տոնի արմատները շատ ավելի հին են: Զատիկը հնում համարվում էր գարնանացանի տոնը և նվիրված էր Անահիտ դիցուհուն, ով էլ հովանավորում էր մայր հողի բեղմնավորումը:

 

Զատիկն այստեղ կրկին ծագում է զատել բառից, քանի որ հենց Անահիտն էր, որ միմյանցից զատում էր բնության գույները: Ըստ ավանդության, երբ ջրհեղեղից հետո Արացիները բնակություն հաստատեցին Արարատյան դաշտում, նրանք նկատեցին, որ ծիլ ու ծաղկունքն ամբողջությամբ գորշությամբ է պատված: Եվ Արիների նահապետ Մանը զոհեր է մատուցում Անահիտ աստվածուհուն՝ խնդրելով նրան, որպեսզի վանի գորշությունն ու իրենց վերադարձնի բնության հազարավոր գույները: Սակայն Անահիտը պատասխանում է, որ բնության գույները կարող է վերադարձնել միայն Հազարան հավքը, որը դյութիչ ձայնով երգում է և գույնզգույն ձվեր ածում, որով և նորոգվում են բնության գույները: Բայց այժմ հավքը պահվում է ստորգետնյա թագավորությունում, և Մանը պետք է ազատի և վեադարձնի նրան:

 

Մանը վերադառնում է Արարատ Հազարան հավքի հետ: Նա հավքին դնում է գետնին, և հավքը սկսում է երգել՝ բազմաթիվ գույներ ճառագելով և գույնզգույն ձվեր ածելով: Այնուհետև Անահիտը, գալով Արարատ, հավաքում է գույնզգույն ձվերը և շաղ տալիս ողջ դաշտով մեկ: Իսկ այնուհետև պատվիրում է հավքին բույն դնել Արարատ լեռան վրա և մշտապես գույներ տարածել երկրի վրա:

 

Եվ այդ օրվանից Արիները սկսում են ուրախ վարել և ցանել հողը, իսկ մանուկները, ջահել հարսներն ու աղջիկները մինչև ուշ երեկո երգում, պարում ու ձվախաղ են խաղում:

 

Ի տարբերություն քրիստոնյաների, ովքեր զատկի ձվերը ներկում են մուգ կարմիր գույնով (Քրիստոսի թափած արյան գույնը), Արիացիները զատիկի ձվերը ներկում էին բոլոր հնարավոր գույներով: Նրանց համար զատկի տոնի իմաստը կյանքի վերածնունդը և բնության գարնանային զարթոնքը տոնելու մեջ էր:

 

Վարդավառն ու Աստղիկ աստվածուհին

Վարդավառը քրիստոնյա աշխարհում տարածված է, որպես Քրիստոսի պայծառակերպության օր, որը նշվում է Քրիստոսի հարությունից հետո 98-րդ օրը: Տոնի ժամանակ ժողովրդական սովորույթներից է միմյանց վրա ջուր ցողելն ու աղավնիներ բաց թողնելը, որոնք խորհրդանշում են ջրհեղեղը, Նոյի ընտանիքի փրկությունը և Նոյի աղավնուն:

 

Հեթանոսական շրջանում Վարդավառ տոնը նվիրված է եղել Աստղիկին: Աստղիկը հայոց դիցարանում համարվում էր սիրո և գեղեցկության աստվածուհին, ինչպես նաև ամպրոպի աստված Վահագնի սիրեցյալը:

 

Ըստ ավանդազրույցի՝ Աստղիկը ծնվել է ծովի փրփուրներից և որտեղ որ քայլում էր, նրա ոտքերից կաթկթացող արյան հետքերի տեղում վարդեր էին բուսնում: Ատղիկ աստվածուհին նաև երկնքից վարդեր շաղ տալով հայ աղջիկներին օժտում էր աստվածային գեղեցկությամբ: Վարդավառը հայոց

ՕՁԻ ՀԵՔԻԱԹԸ

 

Ժամանակով մի ռըշպար մարդ կար, չորս-հինգ տղա ուներ, բիրադի մանդր, խմորակեր, ինքն էլ քյասիբ, ողորմելի. աշխատում էր, աշխատում էր, էլի սո՛ված, սո՛ված:

 

Մի իրիկուն նստեց կնկա մոտը, ասեց.— Ա՛յ կնիկ, ես էգուց պտի էթամ ղարբություն՝ աշխատելու։

 

— Էթում ես՝ գնա՛, ըստեղ մնում ես ի՞նչ օգուտ։

 

Տղեն առավոտը քնատեղիցը վե կացավ, հինգ օր գնաց, հասավ մի քաղաք։ Էդ քաղաքի միջին ման էր գալի, տեհավ մի կնիկ բալկոնումը կաննած էր, եբոր մոտացավ, էդ կնիկը ձեն տվեց,ասեց.— Ա՛յ տղա, վի՛րև արի, վի՛րև արի:

 

Տղեն շատ ուրախացավ, ասեց.— Լա՛վ ա, հարուստ կնիկ ա, գործի կդնի։

 

Գնաց բանձրացավ բալկոնը, կնիկն ասեց.— Ա՛րի նեքսև։

 

Տղեն ասեց.— Գո՞րծ կա, ասա անեմ, գամ նեքսև ի՞նչ անեմ։

 

— Հլա ա՛րի նեքսև, եդով։

 

Տղեն ամոթու մտավ նեքսև, կուչ էկավ, կաննեց։

 

Ասեց.— Խի՞ ես կաննել, ա՛րի նստի։

 

Կռնիցը բռնեց, նստացրեց։ Սկսեց հացի պատրաստություն տենալը։ Եբոր հացը բերեց, իրար հետ նստեցին, կերան։

 

Հացը ուտելուց եդը տղեն ասեց.— Խանո՛ւմ, դե ի՛նչ անելու եմ, ասա՛, վե կենամ, անեմ։

 

Ասեց.— Նստի՛, խոսանք հլա։

 

Եբոր նստեցին, աղջիկն ասեց.— Ա՛յ աղա, ինձ կառնե՞ս:

 

Տղի սարսափը բռնեց, ասեց.— Խանո՛ւմ, էդ ի՞նչ ես ասում:

 

Վե կացավ որ կաննի, փեշը բռնեց.— Խի՞ ես վե կենում,— ասեց։

 

Ասեց.— Խանո՛ւմ, ես մի քյասիբ մարդ, էս տների տիրոնչը ես ո՞նց առնեմ։

 

Ասեց.— Բա՛ն չկա, ես քեզ կառնեմ։

 

Տղեն ասեց.— Չէ՛, չե՛մ առնի, ես երկուղ եմ անում քեզանից:

 

Ասեց.— Խի՞ ես երկուղ անում, ինձ չես հավանո՞ւմ։

 

Ասեց.— Հավանում եմ, համա էդ սիրունությունի, էդ հարստությունի տեր աղջիկը ո՞նց լայաղ կանի, ինձ կառնի։

 

Վե կացավ, գնաց։

 

— Ա՛յ աղա, ո՞ւր ես էթում, ո՞ւր ես էթում։

 

Տղեն անկաջ չարեց, վեր էկավ գնաց։ Գնաց մինչև իրիկուն ման էկավ, իրիկունը գնաց խանը պառկեց, տեսավ լուն մի դհիցը, ոչիլը դհիցը, մինչանք լիս քունը չտարավ։

 

Ասեց. «Ափսո՜ս, նրան պտի առած ըլնեի, հմի փափուկ դոշակի վրա պառկած կըլնեի։— Ասեց.— Առավոտը վե կենամ, էթամ էլի էն քուչեն, եբոր կանչեց, կէթամ, կառնեմ»։

 

Առավոտը ոըշպարը վե կացավ, էլի ման գալով էկավ հասավ էդ բալկոնի տակը։ Էդ աղջիկը բալկոնումը կաննած էր, դրան տենալուն քիմի, կանչեց.— Ա՛րի վիրև, ա՛րի վիրև,— ասեց։

 

Էդ տղեն գնաց վիրև։ Եբոր գնաց վիրև, էլի ամանչեց, ամոթու կաննեց բալկոնումը, նեքսև չմտավ։ Աղջիկը կռնիցը բռնեց, տարավ նեքսև, էլի նստացրեց, բերեց հաց դրեց, նստեցին կերան։

 

Կերան, խմեցին, աղջիկն ասեց.— Ա՛յ տղա, ա՛րի ինձ առ, չե՛ս փոշմանի։

 

Ասեց.— Ո՞նց անեմ, էս տների տերը, էս կարողության տերը կարող ա մի իսկական ունենա, գա ինձ սըպանի։

 

Ասեց.– Ո՛չ ասկական, ո՛չ բարեկամ, ոչ մի բան չունեմ ես, ա՛ռ, չես փոշմանի։ Սավայի էս տները, տասը հատ էլ դուքան ունեմ բաղարումը, մեկումը դու նստի առըտուր արա, իննը տու քրեհով։

 

— Ո՛ր ասում ես, կառնեմ,— ասեց տղեն։

 

Աղջիկն ուրախացավ, վե կացավ, ջուր դրեց, տաքացրեց, դրեց դրան թեշտը, լեղացրեց, բերեց մի թամուզ ձեռք շոր հագցրեց ասեց.— Դե գնա՛, տերտերին կանչա՛, թող գա մեզ պսակի։

 

Տղեն վե կացավ վազեց, տերտերին վե կալավ, բերեց։ Էկավ տերտերը պսակեց, թողաց գնաց։

 

Աղջիկն ասեց.— Հմի մենք էլանք մարդ ու կնիկ, մենակ մի բան եմ խնդրվում. ես միս չեմ ուտում, միս մի բերի տուն, սիրտդ կուզի՝ բազարումը ա՛ռ, կե՛։

 

Տղեն ասեց.— Շա՛տ լավ, չե՛ս ուտի՝ չե՛մ բերի։

 

Վե կացան, իրար ճիտ արին ու քնեցին։ Քե՜ֆը դրանց քեֆն էր։

 

Ըտենց ապրեցին իրեք տարի։

 

Իրեք տարուց եդը դուքանումը նստած վախտը

Это человек, занимающийся обучением и воспитанием учащихся, как правило, профессионально подготовленный. Но учитель – это прежде всего лицо, добровольно взявшее на себя высокую ответственность за воспитание и обучение другого человека, впустившее его в свое сознание и осуществляющее духовное руководство им. Такая высокая роль учителя может сочетаться с выполнением сугубо учительских функций в школе, а может выполняться добровольно совсем не школьным педагогом, например, духовником, старшим другом, братом или отцом. Учитель в этом смысле – это тот, кто выслушивает ребенка, неустанно наблюдает за его ростом, предоставляет необходимую свободу, дает нужные советы, предостерегает от предательства, суеверия и лицемерия. Учитель должен быть близок ученику, иначе нет учения. Православная педагогика придает учителю особую роль: его воздействие на ребенка должно быть рассчитано на всю жизнь, учитель просто обязан быть православно воспитанным и учить другого с любовью, доверием, смирением, но и требовательно. Современная педагогика считает, что учителем может быть только духовно развитая, творческая личности, обладающая способностью к рефлексии, профессиональными навыками, большим педагогическим даром и стремлением к новому. Учитель должен понимать сущность и самоценность образования. Учитель – это и посредник между общекультурным опытом человечества и новым поколением.

 

Ученик

 

В широком значении: тот, кто чему-то учится.

 

Учеником называют учащегося начального или среднего учебного заведения.

 

В России с 2001 года определено, что школьное среднее общее образование – это 11 классов, а основное общее образование – это 9 классов.

 

Учебные заведения, в которых обучают по стандартным учебным программам, называются средними школами.

 

Ступени обучения в средних школах: начальная 1—4 классы, основная 5—9 классы, старшая 10—11 классы.

 

Таким образом, детей, обучающихся в 1—4 классах, называют учениками начальной школы, с 5 по 9 – учениками основной школы, с 10 по 11 классы – учениками старшей школы или старшеклассниками.

 

Также существует общее для учеников любых классов название – школьники.

Золотая осень

Золотая осень (картина Поленова) — Википедия

“В картине «Золотая осень» Василий Поленов как бы воплотил свою мечту о высоком искусстве, очищенном от всего прозаического, будничного, о величавых образах искусства, возвышающих душу.

 

Заросший пруд

Описание картины Василия Поленова «Заросший пруд»

Эта картина написана Поленовым в 1879 году. Здесь он изобразил тихую и мирную картину русской природы. Полотно не поражает нас буйством и разнообразием красок, будоражащих чувства. Наоборот, картина наполнена светом, покоем и умиротворением.

 

Владимир Маковский

На бульваре

На бульваре, Владимир Егорович Маковский

Картина “На бульваре” посвящена одной из острейших проблем России 1860-х годов – исходу крестьян из деревень в город на заработки, следствием чего стали распад традиционного жизненного уклада, потеря социальных корней, крушение семейных связей.

 

Музыкальный вечер

Музыкальный вечер, 1906 – Владимир Маковский

Василий Суриков

Меншиков в Берёзове

SurikovMenshikovBerezovo.jpg

На картине Меншиков изображён

Полотна Ивана Айвазовского во все времена буквально притягивали зрителей, морские пейзажи мастера даже в век компьютерной графики и высокого разрешения по-настоящему завораживают. На выставку знаменитого мариниста в Третьяковской галерее выстраивались огромные очереди.Но мало кто знает, что со многими знаменитыми картинами художника связаны мистические истории.

Сотворение мира» («Хаос») (1841)

В основу этого монументального полотна положен библейский сюжет о сотворении мира: художник изобразил на ней Дух Божий в виде света, пробивающегося сквозь мрачные тучи. Когда Айвазовский представлял свою работу в Италии, этот образ так впечатлил папу римского Григория XVI, что он захотел приобрести ее для своей коллекции. Но священнослужители разглядели на картине и нечистую силу, по их мнению, намеренно спрятанную художником в темных облаках. Чтобы узнать так это или нет, кардиналы созвали совет и подвергли ее тщательному осмотру на предмет присутствия демонов, но так их и не обнаружили. Так «Хаос» попал в Ватикан.

Между жизнью и смертью, или «Девятый вал» (1850)

Между жизнью и смертью, или «Девятый вал» (1850)

Айвазовский написал эту картину после того, как сам чудом выжил в страшной буре. Однажды моряки рассказали художнику, что во время шторма волны идут по нарастанию и самым сильным и высоким всегда оказывается девятый вал, именно он губит корабли. Но если судну удается его преодолеть, появляется надежда выжить, потому что затем волны пойдут на спад. После окончания Академии художеств Айвазовский путешествовал по Европе и попал у берегов Испании в сильный шторм, где увидел воочию, что такое девятый вал. На берегу уже не верили, что корабль вернется, и начали готовиться к похоронам, но все закончилось благополучно. Как потом вспоминал художник, рискуя жизнью, он вышел на палубу, чтобы в мельчайших деталях запомнить этот роковой момент и ощутить всю мощь бушующей стихии. Эти впечатления он воплотил в своей самой известной картине «Девятый вал». Люди цепляются за оторванную мачту, а на них надвигается девятый вал, но яркое солнце, пробивающееся сквозь тучи, дает надежду, что им удастся пережить шторм, как когда-то удалось автору полотна.

Тревожная стихия или «Черное море» (1881)

Полотно с демонами, или «Сотворение мира» («Хаос») (1841)

Полотно с демонами, или «Сотворение мира» («Хаос») (1841)

<Полотно с демонами, или «Сотворение мира» («Хаос») (1841)

 

В основу этого монументального полотна положен библейский сюжет о сотворении мира: художник изобразил на ней Дух Божий в виде света, пробивающегося сквозь мрачные тучи. Когда Айвазовский представлял свою работу в Италии, этот образ так впечатлил папу римского Григория XVI, что он захотел приобрести ее для своей коллекции. Но священнослужители разглядели на картине и нечистую силу, по их мнению, намеренно спрятанную художником в темных облаках. Чтобы узнать так это или нет, кардиналы созвали совет и подвергли ее тщательному осмотру на предмет присутствия демонов, но так их и не обнаружили. Так «Хаос» попал в Ватикан.

 

Между жизнью и смертью, или «Девятый вал» (1850)

Между жизнью и смертью, или «Девятый вал» (1850)

Между жизнью и смертью, или «Девятый вал» (1850)

Найди убийцу, или «На смерть Александра III» (1894)

Свое самое мистическое полотно Иван Айвазовский написал после того, как получил известие о смерти императора Александра III, которого знал лично. Эта картина наполнена горем и скорбью, которые пережил художник. Она производит настолько гнетущее впечатление, что сейчас картина находится в отдельном зале Феодосийской галереи. Считается, что она приносит несчастье всем, кто на нее посмотрит. Если долго вглядываться в полотно, то в тумане можно разглядеть образы призраков. Сквозь мрачные очертания Петропавловской крепости и набережной Невы проступают воды реки мертвых Стикс. Образ женщины в черном, аллегории скорбящей вдовы, при определенном ракурсе может показаться мужчиной с усами. Одним он напоминает террориста, который покушался на Александра III, другим – последнего российского императора Николая II. Картину случайно обнаружили и представили публике в начале 2000-х годов, правда выставлялась она недолго.

Встреча на кладбище, или «Штиль у крымских берегов» (1899)

Встреча на кладбище, или «Штиль у крымских берегов» (1899)

Эта картина отличается от остальных полотен Айвазовского, она пропитана духом спокойствия и безмятежности. Художник написал этот пейзаж в 82 года, когда наконец обрел семейное счастье. Однако встретил он свою последнюю любовь при весьма трагических обстоятельствах: Айвазовский увидел свою будущую супругу Анну Саркисову-Бурназян на похоронах ее мужа. Шел 1882 год, Анне в тот момент было всего 25 лет, а художнику – 65, но они полюбили друг друга с первого взгляда. Спустя год, когда молодая вдова выдержала положенный траур, они поженились. Несмотря на огромную разницу в возрасте, их брак оказался очень счастливым, а картина «Штиль у крымских берегов» стала отражением гармонии, любви и умиротворения, царивших в душе художника в последние годы его жизни. Он умер в возрасте 83 лет за работой.

1. Жила – была в Греции Пандора. Ее муж – Эпиметей, брат Прометея. Как -то до ее дошел слух о том, что есть такой ларец, к которому даже притрагиваться нельзя. Любопытная все-таки его открыла. Все несчастья обрушились тогда на мир, а на донышке осталась Надежда. Открыть ящик Пандоры – значит сделать что-то ужасное с необратимыми последствиями.

Կուլտուրական լանդշաֆտ է կոչվում այն լանդշաֆտը, որտեղ մարդու միջամտությամբ տեղի է ունեցել բնական լանդշաֆտի օպտիմացում և մեծացել է այդ լանդշաֆտի արդյունավետությունը։

Ֆինանսական հաշվետվությունն ունի 3 տեսակ ՝

 

1. Հաշվեկշիռ

 

Հաշվեկշիռը դա մի փաստաթուղթ է, որը ցույց է տալիս հիմնարկի ակտիվները և պասիվները ժամանակի կոնկրետ պահին:

 

 

2. Ծախսերի և եկամուտների հաշվետվություն

 

3. Գումարային հոսքերի հաշվետվություն

 

Ակտիվները ցույց են տալիս հիմնարկի ,,ունեցվածքը,, ժամանակի տվյալ պահին:

 

Պասիվները ցույց են տալիս, թե որտեղից է ձեռք բերվել այդ ունեցվածքը (գումարի աղբյուրը):

 

Դեբիտորական պարտավորություն է կոչվում այն պարտավորությունը, որը ձեռնարկության հաճախորդը կամ գործընկերը պարտք է այդ հիմնարկին:

 

Օրինակ ՝

 

Ակտիվներ Պասիվներ

Դրամարկղ (5000 դր) Պարտավորություններ Կարճաժամկետ (500.000 դր) Երկարաժամկետ (1.000.000 դր)

Դեբիտորական պարտավորություն (20.000 դր) Սեփական կապիտալ (1025.000 դր)

Ապրանք կամ հումք (300.000 դր)

Սարքավորումներ, կահույք

Տրանսպորտային միջոցներ (200.000 դր) Անշարժ գույք (1.500.000 դր) Ընդհանուր ՝ 2.525.000 դր

https://rozakhaca.files.wordpress.com/2021/11/img-d63f7c94ac2a7cd830113957d4ca484c-v.jpg?w=768   

Այսօր հետաքրքիր և ճանաչողական հանդիպում ունեցանք զբոսաշրջության ոլորտի մասնագետների հետ։ Օրակարգում ` զբոսաշրջության մասին ընդհանուր տեղեկություններն էին, ճանաչողությունն ու մասնագիտական զարգացումը։

 

 

Հանդիպումը տեղի ունեցավ ,,Ռեկրեացիոն ռեսուրսներ,, նախագծի շրջանակներում։ Այսօր խոսեցինք զբոսաշրջության մասին, նրա հետաքրքիր անկյունների, դրական կողմերի մասին։ Փորձեցինք վեր հանել որոշ խնդիրներ։ Մասնագետները մեզ հետ կիսվեցին իրենց մասնագիտական կարողություններով, ունակություններով, մեզ պատմեցին շատ հետաքրքիր, զվարճալի դեպքեր, որոնք տեղի են ունեցել իրենց տուրերի, ճամփորդությունների ժամանակ։ Կարծում եմ շատ հետաքրքիր հանդիպում ստացվեց: